Μια Κυριακή απόγευμα
Είχα έναν άνθρωπο
Είχα έναν άνθρωπο
Κι έπιανα μπράτσο
Κι εκείνος ερχόταν ζεστός
Από κρεβάτι αλληνής
Της διπλανής
Της ζωής
Κορμί δανεικό
Βασιλικό μαραμένο
Ποτήρι σπασμένο
Παραδίπλα το γιατρικό
Τις πληγές
Τις μετράω εγώ
Και δικό μου το σπίτι παλιό
Τελικά ριζικό
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
Κορμί τσακισμένο
Τις φωτιές
Τις ανάβω εγώ
Και δικό μου το άχτι παλιό
Τελικά ριζικό
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
Και νεκρό
Να σε φέρει το τραίνο
Μια Κυριακή απόγευμα
Είχα έναν άνθρωπο
Είχα έναν άνθρωπο
Κι έπιανα μπράτσο
Δικό μου μόνο
Τώρα σκοτώνω
Κάθε περαστικό