Κάστρο χαμηλό
στην άμμο πάνω την υγρή
Νύχτα το πουλώ
και λέω στο κύμα
κάν’ το γη!
Βότσαλα γυμνά
για να `ρθει ο κόσμος διακοπές
κι ύστερα αρχινά
και βγάζει η θάλασσα σιωπές
Αγάπη μου είμαστε ένοχοι
αγάπη μου και λίγοι
Κι η νύχτα η πανέμορφη
λεφτά ζητάει
να φύγει
Γόνατα βαριά
στη γέννα του άσπρου φεγγαριού
μέσα μου σκουριά
κι εκείνη η γεύση του σταριού
Έναστρος γκρεμός
για να γκρεμίζεται η βραδιά
κι έγειρε λαιμός
σ’ ένα τραπέζι καρυδιάς
Αγάπη μου είμαστε ένοχοι
αγάπη μου και λίγοι
Κι η νύχτα η πανέμορφη
λεφτά ζητάει
να φύγει