Την ώρα που χορεύω ξεχνάω τον καημό
τα βήματά μου σέρνω σε κόσμο μακρινό.
Την ώρα αυτή αφήνομαι στου μπουζουκιού το τέλι
ζεϊμπέκικος κι ασίκικος κι αυτός μου ο χορός
Με το κρασί ζαλίζομαι, με το κρασί μεθάω
τις έγνοιες και τα βάσανα, όλα τα λησμονώ.
Στον πόνο και στις πίκρες μου μονάχος μου δεν πάω
αυτό όταν έχω συντροφιά και θάνατο νικάω.